پیامبر اسلام (ص) رَحمهٌ لِلعالَمین است.
باسمه‌تعالی
پیامبر اسلام (ص) رَحمهٌ لِلعالَمین است.
محمد بارونی
خداوند بزرگ و آفریننده زمین و آسمان ها در آیه ۱۲۸ سوره توبه، پیامبر عزیز اسلام را با چهار ویژگی منحصر به فرد توصیف می کند:
۱-«لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ»
پیامبر گرامی اسلام (ص) فرشته نیست، مثل شما انسان است، غریزه دارد، از دو بعد مادی و معنوی برخوردار است، اما مانند پاره‌ای از جان شماست (مِنْ أَنْفُسِکُمْ).
۲- «عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ»
پیامبر گرامی اسلام (ص) غمخوار شماست، او از ناراحتی شما خشنود نیست و حتی بی‌تفاوت هم نیست، هرگونه زیان و ضرری به شما برسد برای او سخت و ناراحت‌کننده است.
۳- «حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ»
پیامبر گرامی اسلام (ص) نسبت به هدایت شما حرص دارد و به هرگونه خیر و سعادت شما و پیشرفت و ترقی شما و بهروزی و خوشبختی شما عشق می‌ورزد.
۴- «بِالْمُؤْمِنِینَ رَئوفٌ رَحِیمٌ»
پیامبر گرامی اسلام (ص) نسبت به آنانی که از دستورات خداوند رب‌العالمین پیروی می‌کنند، لطف و محبت ویژه‌ای دارد و نسبت به همه مؤمنین مهربان است.
داستان زیر نمونه‌ای از دلسوزی پیامبر رحمت (ص) نسبت به دین و دنیای مؤمنین است.
آورده‌اند که مردى از پیروان پیامبر صلی‌الله علیه و آله به نام سعد بسیار مستمند بود و جزء اصحاب صفه محسوب می‌شد و تمام نمازهاى شبانه‌روزی را پشت سر پیامبر(ص) اقامه می‌کرد.
پیامبر خدا (ص) از فقر سعد متأثر بود، روزى به او وعده داد اگر مالى به دستم بیاید تو را بی‌نیاز می‌کنم. مدتى گذشت اتفاقاً چیزى به دست نیامد و افسردگى حضرت بر وضع مادى سعد بیشتر شد. در این هنگام جبرئیل نازل شد و دو درهم با خود آورد و عرض کرد، خداوند می‌فرماید: ما از اندوه تو به واسطه فقر سعد آگاهیم، اگر می‌خواهی از این حال خارج شود، دو درهم را به او بده و بگو خریدوفروش کند.
پیامبر خدا (ص) دو درهم را گرفت؛ وقتى براى نماز ظهر از منزل خارج شد، سعد را مشاهده کرد که به انتظار ایشان بر در یکى از حجرات مسجد ایستاده است، فرمود: می‌توانی تجارت کنى؟
عرض کرد: سوگند به خدا که سرمایه ندارم.
پیامبر (ص) دو درهم را به او داد و فرمود: سرمایه خود کن و به خریدوفروش مشغول شو.
سعد پول را گرفت و براى انجام نماز به مسجد رفت و بعد از نماز ظهر و عصر به طلب روزى مشغول شد. خداوند برکتى به او داد که هر چه را به یک درهم می‌خرید دو درهم می‌فروخت؛ کم‌کم وضع مالى او رو به افزایش گذاشت، به‌طوری که بر در مسجد دکانى گرفت و کالاى خود را آنجا می‌فروخت.
چون تجارتش بالا گرفت، کارش از نظر عبادى به جایی رسید که بلال اذان می‌گفت؛ ولی او خود را براى نماز آماده نمی‌کرد با اینکه قبلاً پیش از اذان آماده نماز می‌شد.
پیامبر خدا (ص) فرمود: سعد دنیا تو را مشغول کرده و از نماز بازداشته است.
گفت: چه کنم اموال خود را بگذارم ضایع می‌شود، می‌خواهم پول جنس فروخته را بگیرم و از دیگرى متاعى خریدم جنس را تحویل بگیرم و قیمتش را بدهم.
پیامبر اسلام (ص) از مشاهده اشتغال سعد به ثروت و بازماندنش از بندگى، افسرده گشت، جبرئیل نازل شد و عرض کرد، خداوند می‌فرماید: از افسردگى تو اطلاع یافتیم، کدام حال را براى سعد می‌پسندی؟
نبی اکرم (ص) فرمود: حال قبلى برایش بهتر بود.
جبرئیل گفت: آرى علاقه به دنیا انسان را از یاد آخرت غافل می‌کند؛ حال دو درهمى که به او دادى از او پس بگیر.
رسول خدا (ص) نزد سعد آمده و فرمود: دو درهمى که به تو داده‌ام برنمی‌گردانی؟
عرض کرد: دویست درهم خواسته باشید می‌دهم.
حضرت فرمود: نه همان دو درهمى که گرفتى بده، سعد پول را تقدیم
پیامبر اسلام (ص) کرد. چیزى از زمان نگذشت که وضع مادى او به حال اول برگشت.
آری پیامبر اسلام برای همه جهانیان رحمت است. (رَحمهٌ لِلعالَمین) و چقدر زیباست که همه مردم دنیا با الگوگیری و پیروی از دستورات وی، زندگی خود بر اساس رهنمودهای وی تنظیم کنند که خیر دنیا و آخرت در تبعیت از این انسان کامل و نمونه است.
