« ویژگی‌های مربی موفّق »

باسمه تعالی

« ویژگی‌های مربی موفّق »

آموزش و پرورش دو بال ترقی و پیشرفت می‌باشند و بدون نظام شایسته‌ی آموزشی-تربیتی، نمی‌توان به جایگاهی از رشد و شکوفایی رسید.

 آموزش اساسی و زیربنایی نیازمند مربیانی است که راز و رمز آموزش و پرورش را بدانند و خودشان الگوی تربیتی برای فراگیران باشند و خود را به صفاتی ارزشمندی بیارایند تا بتوانند بر دانش‌آموزان اثر مثبت گذاشته و نتایج مطلوبی به دست آورند. 

ویژگی‌های مربی موفّق

مربی موفّق به آنچه می‌داند و به دیگران توصیه می‌کند، عمل نموده و الگوی عملی از اخلاق انسانی را به دانش‌آموزان تقدیم می‌نماید؛

مربی موفّق روحیه‌ی انتقاد پذیری دارد، زیرا تا انتقاد سالمی نباشد، اصلاحات به وجود نمی‌آید.

مربی موفّق از صبر و تحمل‌پذیری بالای برخوردار می‌باشد؛ چون با انسان‌های متفاوتی مواجه است.

مربی موفّق وقار و سنگینی دارد، به بهانه‌ انس گرفتن و جذب فراگیران از خود حرکاتی بروز نمی‌دهد که به وقارش صدمه برساند و سخنانی را به زبان نمی‌آورد که موجب شرمساری او گردد.

مربی موفّق نگرش صحیحی از خود دارد که در چه موقعیت علمی قرار دارد و با تشویق و کف زدن‌های سمبلیک مغرور نشده و با شنیدن انتقاد‌ها احساس حقارت نمی‌کند. 

مربی موفّق وقت دانش‌آموزان را با مطالب بیهوده ضایع نمی نماید.

مربی موفّق تلاش می‌کند تا اعتماد به نفس شاگردان را افزایش دهد، چون تا دانش‌آموز اعتماد به نفس نداشته و به خودش ارزش نگذارد؛ هرگز در رشد و تعالی شخصیت‌اش گام‌های استواری بر نخواهد داشت. 

مربی موفّق بین تشویق و تنبیه توازن ایجاد می‌کند؛ چون می‌داند، تشویق و علاقه‌مند ساختن دانش‌آموز برای آموزش و پرورش شایسته، اصل است و تنبیه آخرین علاج و به منزله‌ی عملیات جراحی می‌باشد.

مربی موفّق خوبی‌ها را آشکار نموده و بدی‌ها و عیب‌ها را می‌پوشاند تا خوبی‌ها و فضایل رشد یافته و همگانی شود و عیب‌ها و بدی‌ها را پنهان می‌کند تا در نطفه خفه شده و هرگز به بیرون سرایت نکند.

مربی موفّق به تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان معتقد است و با همه یکسان تعامل نمی‌کند.  

مربی موفّق به خداوند توکل می‌کند و تمام تلاش خود را به منظور بهبود وضعیت آموزشی- تربیتی به کار برده و نتیجه را به خدا واگذار می‌کند. 

مربی موفّق خود را کامل نمی‌داند و اشتباهاتش را توجیه نمی‌کند؛ چون می‌داند خداوند متعال کامل است و اگر اشتباهش را تصحیح کند بهتر از آن است که با اشتباه خود چندین دانش‌آموز را به مشکل دچار نماید. 

مربی موفّق به وعده‌هایش وفا می‌کند و از آنچه در کلاس به‌ دانش‌آموزانش قول داده است، هرگز تخلف نمی‌کند.

مربی موفّق رازدار دانش‌آموزان است و هیچ‌گاه مشکلات شاگردان را برای دیگران بازگو نمی‌کند.

مربی موفّق شاگردان را به عنوان انسان قبول دارد و می‌داند که انسان طبیعتاً دچار گناه و خطا می‌شود.

مربی موفّق از از داوری نا‌عادلانه می‌پرهیزد؛ چون اینگونه قضاوت‌ها منجر به بروز اختلافات، کینه و عداوت و عدم اعتماد می‌گردد. 

مربی موفّق برای افزایش آگاهی‌های خود می‌کوشد و همیشه کتاب‌های مربوط به رشته‌اش و نیز کتاب‌های مربوط به‌ اطلاعات عمومی را مطالعه می‌کند.  

مربی موفّق استعداد‌های نهفته در شخصیت دانش‌آموزان را شناسایی کرده و به سوی شکوفا شدن و بالندگی، راهنمایی شان می‌نماید تا دانش‌آموزان از تمام استعداد‌‌هایشان بهره بگیرند. 

از خداوند بزرگ موفقیت و سربلندی همه مربیان عزیزم را مسالت می نمایم .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *