«فراخوانی همگانی»
باسمه تعالی
«فراخوانی همگانی»
محمد بارونی
در کتاب هدایت آمده است: «یاران خدا کسانی هستند که هرگاه در زمین به آنان قدرت بخشیدیم، نماز را برپا می‌دارند» (حج: ۴۱).
آری، یاران خدا پس از پیروزی بر جباران، به عیش و نوش و غرور دنیوی فرو نمی‌غلطند، بلکه نصرت الهی را نردبانی برای ساختن خویش و جامعه‌ی اسلامی قرار می‌دهند.
آنان با قدرت یافتن، به طاغوت جدید تبدیل نمی‌شوند، بلکه پیوند خود را با اقامه نماز (که نماد پیوند با خالق هستی است) و پرداخت زکات (که رمز پیوند با خلق خداست) استوارتر می‌کنند.
یاران خدا با دعوت دیگران به نیکی‌ها و بازداشتن از زشتی‌ها، برای ساختن جامعه‌ای سعادتمند که مورد رضایت «حضرت دوست» باشد، تلاش می‌کنند. آنان به خوبی می‌دانند که نماز و زکات و امر به معروف و نهی از منکر، پایه‌های اساسی بنای جامعه‌ای ایده‌آل و تمدنی الهی هستند.
خداوند، معلم انسان‌ها، در آیات فراوانی از «کتاب نور و حکمت»، بندگانش را به برپایی نماز فراخوانده است؛ چرا که او خواهان رشد و کمال آنان است. پیامبران نیز برای تبیین این فرمان الهی، سخنان زیبایی بر زبان جاری ساخته‌اند. ابراهیم خلیل(ع) در دعای خود از پروردگار می‌خواهد: «پروردگارا، مرا و فرزندانم را از برپادارندگان نماز قرار بده» (ابراهیم: ۴۰).
پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد مصطفی(ص) که درود خدا بر او باد، در پاسداشت این فریضه الهی، بیانات ارزشمندی داشته‌اند. ایشان نماز را این‌گونه توصیف می‌کنند: «نماز، نردبان مؤمن، نور مؤمن، نشانه‌ی ایمان، ستون دین، وسیله‌ی تقرب به خدا، کلید بهشت، رأس اسلام، و سلاح مؤمن در برابر کافران است.»
و اینک رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای(مدظله)، در پیامی به اجلاس سراسری نماز فرموده‌اند:
«نماز آنگاه که با آداب خود، همچون خشوع و دل‌سپاری به معبود انجام می‌گیرد، دل را آرام و اراده را مستحکم و ایمان را ژرف و امید را زنده می‌کند. و سرنوشت انسان در دنیا و آخرت، وابسته به چنین دل و چنین اراده و چنین ایمان و چنین امیدی است. این است که توصیه به نماز، در قرآن و دیگر متون دینی از دیگر توصیه‌ها افزون‌تر است.»
ایشان در ادامه نقش همه‌ی نهادها و افراد را در ترویج نماز یادآور شده و تأکید کردند: «پدران و مادران و سپس معلّمان و معاشران و آنگاه مقرّرات و عادات زندگیِ مرتبط با نماز، در انتشار و التزام به آن نقش دارند. دستگاه‌های تبلیغ دین و رجال دینی و سپس همه‌ی متدیّنین، این را تکلیف حتمی خود بشمارند.»
پس بیایید همگی؛ ای پدران و مادران محترم، ای فرهنگیان و معلمان عزیز، ای مسئولان نهادهای اجتماعی و فرهنگی،
به این تکلیف الهی که از سوی خداوند، پیامبران و رهبری معظم برایمان تبیین شده، عمل کنیم. با برنامه‌ریزی دقیق، ایجاد زمینه‌های لازم و بهره‌گیری از ابزارهای نوین، این فریضه‌ی حیاتی را در متن جامعه گسترش دهیم تا آثار نورانی آن، زندگی‌مان را فراگیرد و خیر دنیا و آخرت، نصیب همگان شود.
و بدانیم که بدون شک، کم‌کاری و سهل‌انگاری در این امر خطیر، در آینده‌ای نه‌چندان دور، گریبان مقصران را خواهد گرفت. والسلام
