«به راستی حضرت امام خمینی (ره) از عبادالرحمن بود.»

باسمه تعالی

«به راستی حضرت امام خمینی (ره) از عبادالرحمن بود.»

محمد بارونی

(ویرایش جدید)

قرآن ــ که از سرچشمه‌ای مبارک صادر شده ــ در سوره فرقان (آیات ۶۳ تا ۷۴) ویژگی‌های بندگان خاص خدا را با عنوان «عبادالرحمن» برمی‌شمارد. این ویژگی‌ها به‌طور خلاصه عبارتند از:

۱. فروتنی و پرهیز از تکبُر:

«بندگان خاص خداوند رحمان کسانى هستند که با آرامش و بى‌تکبر بر روى زمین راه مى‌روند» (فرقان: ۶۳).

آنان متواضعند؛ تواضع، کلید ایمان و نشانه بندگی خداست. این رفتار چنان در وجودشان نهادینه شده که در راه رفتنشان نیز آشکار است.

۲. بردباری در برابر جاهلان:

«آنان هنگامى که جاهلان آنها را مورد خطاب قرار مى‌دهند، به [سخنان] آنان با بزرگواری “سلام” مى‌گویند» (فرقان: ۶۳).

این سلام، نشانه‌ی بی‌اعتنایی توأم با حِلم است ــ نه ناتوانی ــ و پاسخی حکیمانه برای خاتمه دادن به سخنان نارواست.

۳. شب‌زنده‌داری:

«آنان شبانگاه براى پروردگارشان سجده و قیام مى‌کنند» (فرقان: ۶۴).

آن‌گاه که بسیاری در خوابند، دل‌های خود را با ذکر خدا، قیام و سجود برای او روشن می‌سازند.

۴. ترس از عذاب الهی:

«آنان مى‌گویند: پروردگارا! عذاب جهنم را از ما دور کن، که عذابش سخت و پایدار است» (فرقان: ۶۵).

حتی با اقامه‌ی نماز شب و پایبندی به واجبات، همواره نگران ادا نشدن مسئولیت بندگی‌اند.

۵. اعتدال در انفاق:

«آنان هنگام انفاق نه اسراف مى‌کنند و نه تنگ‌گیرى، بلکه میانه‌روی را پیشه می‌سازند» (فرقان: ۶۷).

در همه‌ی امور ــ به‌ویژه انفاق ــ از افراط و تفریط پرهیز می‌کنند؛ نه چنان می‌بخشند که خود نیازمند شوند، نه در بخشش بخل می‌ورزند.

۶. توحید محض:

«آنان معبودی جز خداوند را نمی‌خوانند» (فرقان: ۶۸).
در زندگی فردی و اجتماعی، تنها به قدرت بی‌همتای او تکیه می‌زنند و برای رشد و کمال، فقط از او یاری می‌جویند.

۷. پرهیز از کشتار بی‌حق:

«آنان کسی را که خدا خونش را حرام شمرده، جز به حق [و طبق حکم الهی] نمى‌کشند» (فرقان: ۶۸).

دستشان به خون بی‌گناه آلوده نمی‌شود و حرمت جان انسان را پاس می‌دارند.

۸. عفت و پاکدامنی:

«[آنان] هرگز زنا نمى‌کنند» (فرقان: ۶۸).

بر سر دوراهی ایمان و کفر، ایمان را برمی‌گزینند و با تلاش، محیطی پاک از هرگونه ناامنی و آلودگی برای خود می‌آفرینند.

۹. رعایت حقوق دیگران و  هدفمندی در زندگی:

«آنان شهادت به باطل نمى‌دهند و هنگام مواجهه با لغو و بیهودگی، با بزرگواری از آن می‌گذرند » (فرقان: ۷۲)

هرگز شهادت دروغ نمی‌دهند یا در مجالس گناه حاضر نمی‌شوند که این‌ها مایه‌ی آلودگی روح است. همواره هدفی سازنده را پی می‌گیرند، از بیهودگی بیزارند و چنان اصالت دارند که محیط‌های آلوده در ایشان اثر نمی‌گذارد.

۱۱. تأمل در آیات الهی:

«آنان چون آیات پروردگارشان به آنان یادآورى شود، کر و کور بر آن نمى‌افتند» (فرقان: ۷۳).

با شنیدن آیات، در آن می‌اندیشند تا به عمق معنا دست یابند و با آگاهی عمل کنند ــ نه مانند منافقان با شک و تردید.

۱۱. توجه به تربیت خانواده:

«آنان مى‌گویند: پروردگارا! همسران و فرزندانمان را مایه‌ی روشنی چشم ما قرار ده» (فرقان: ۷۴).

در تربیت خانواده و آشنایی آنان با حق و عدالت، همه‌ی توان خویش را به‌کار می‌گیرند و در ناتوانی، به لطف خداوند امید می‌بندند.

۱۲. الگوسازی برای جامعه:

«[آنان] مى‌گویند: پروردگارا! ما را پیشوای پرهیزگاران قرار ده» (فرقان: ۷۴).

به رستگاری شخصی بسنده نمی‌کنند؛ همتشان والاست تا چراغ راه مؤمنان باشند و دیگران را از گرداب گمراهی نجات دهند.

آری، به راستی حضرت امام خمینی (ره) ازعبادالرحمن بود.

مرور سیره‌ی ایشان ــ پیش و پس از انقلاب ــ گواه آن است که وی تمامی ویژگی‌های قرآنی عبادالرحمن را دارا بود:

فروتنی، بردباری در برابر جهل، شب‌زنده‌داری، ترس از مجازات الهی، پرهیز از افراط و تفریط، توکل بر خدا، دوری از ستم و ناپاکی، احترام به حقوق انسان‌ها، تنفر از بیهودگی، تأمل در آیات قرآن، اهتمام به تربیت خانواده و الگویی بی‌بدیل برای مؤمنان.

همین والایی‌های وجودی، او را پیشوای ملت ایران و آزادگان جهان ساخت.

یادش گرامی، راهش پررهرو و نامش جاودان باد!


منبع:

تفسیر نمونه، آیت‌الله مکارم شیرازی ــ ذیل سوره‌ی فرقان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *