« نبایدها در تربیت »
باسمه تعالی
نبایدها در تربیت
“خطاب به اولیا و مربیان عزیز“
محمد بارونی
تربیت، فراهم کردن زمینه‌ها و عوامل لازم برای شکوفایی و فعلیت یافتن استعدادهای بالقوه‌ی انسان و حرکت تکاملی او به سوی هدف مطلوب است. این هدف، منطبق بر اصول معین و برنامه‌ای منظم و سنجیده، تعریف می‌شود.
همه‌ی والدین و مربیان در پی آن هستند تا با ایجاد محیطی مناسب، استعدادهای خدادادی متربیان خود را بارور سازند و آنان را به‌سوی هدف والای رسیدن به خداوند متعال هدایت کنند. به طور طبیعی، هر یک از ما برای نیل به این هدف متعالی از روش‌های گوناگونی بهره می‌بریم. اما ممکن است برخی، به دلیل ناآگاهی، در اتخاذ روش‌های تربیتی مرتکب اشتباهاتی شوند که نتیجه‌ی آن، پرورش متربانی خواهد بود که رفتارهایشان با ارزش‌های جامعه و فرهنگ ما همخوانی ندارد.
در این نوشته، با استفاده از منابع مختلف و تجربیات شخصی، تعدادی از نبایدهای مربیان (والدین و معلمان) در تربیت متربیان، به صورت خلاصه بیان شده است.
نبایدهای مربیان در تربیت متربیان:
۱. برچسب منفی نزنیم.
۲. در حمایت‌های عاطفی، قید و شرطی قائل نشویم.
۳. آنان را با دیگران مقایسه نکنیم.
۴. بین آنان تبعیض قائل نشویم.
۵. از نمره‌گرایی (بیست‌گرایی) بپرهیزیم.
۶. بیش از حد توان، از آنان انتظار نداشته باشیم.
۷. از حمایت بیش از حد آنان اجتناب کنیم.
۸. از پیشداوری و قضاوت عجولانه بپرهیزیم.
۹. عیب‌ها و نقاط ضعف آنان را به رخشان نکشیم.
۱۰. به جای آنان تصمیم نگیریم و مشکلاتشان را حل نکنیم.
۱۱. از بیان نعمت‌هایی که برایشان تهیه کرده‌ایم، پرهیز کنیم.
۱۲. از احساس دلسوزی و مداخله حمایت‌گرانه بپرهیزیم.
۱۳. از محکوم کردن آنان در نزد دیگران، به ویژه دوستانشان، اجتناب کنیم.
۱۴. همه‌ی خواسته‌ها و توقعات آنان را برآورده نکنیم.
۱۵. از ایجاد ترس، نگرانی و اضطراب در آنان پرهیز کنیم.
۱۶. تا حد امکان از تنبیه بدنی خودداری کنیم.
۱۷. از رفتارهای آمرانه و استبدادی دوری کنیم.
۱۸. از کلمات سبک و توهین‌آمیز پرهیز کنیم.
۱۹. حس انتقام و کینه‌توزی به آنان القا نکنیم.
۲۰. شخصیت‌شان را لگدکوب و پایمال نکنیم.
۲۱. در انجام امور درسی و غیره، آنان را دلسرد نکنیم.
۲۲. قوانین و مقررات مدرسه را به تمسخر نگیریم.
۲۳. از بگو و مگوهای افراطی بپرهیزیم.
۲۴. مشکلات عاطفی آنان را در حضورشان بیان نکنیم.
۲۵. از پاداش‌هایی که جنبه رشوه دارد، پرهیز کنیم.
۲۶. سعی نکنیم آنان را حتی در بازی شکست دهیم.
۲۷. از آموزش‌های زودهنگام، به ویژه مسائل جنسی، اجتناب کنیم.
۲۸. نیازهای دوران سنی آنان را سرکوب نکنیم.
۲۹. از ایجاد اهداف بلندمدت و غیرواقعی خودداری کنیم.
۳۰. با همه آنان با روش یکسان برخورد نکنیم.
۳۱. از کمک به آنان در انجام تکالیف درسی خودداری کنیم.
۳۲. در گفتگوها از مثال‌های منفی بپرهیزیم.
۳۳. از مراقبت‌های وسواسی خودداری کنیم.
۳۴. برای تربیت آنان از صدای بلند استفاده نکنیم.
۳۵. برای مطالعه درس، بیش از حد تأکید نکنیم.
۳۶. سعی نکنیم آنان را شبیه دیگران سازیم.
۳۷. از سرزنش‌های افراطی بپرهیزیم.
۳۸. هنگامی که صحبت می‌کنند، کلامشان را قطع نکنیم.
۳۹. با برخوردها، زخم بر دل آنان ایجاد نکنیم.
۴۰. هیچ‌گاه آنان را از دعای خیرمان محروم نکنیم.
پروردگارا، ما و فرزندانمان را از شر شیاطین جنی و انسی و فتنه‌های آخرالزمان محفوظ بدار.
