« آقاسعید قهرمان »
باسمه‌تعالی
« آقاسعید قهرمان »
من سعید هستم، عاشق دوچرخه‌سواری. دوست دارم در همه مسابقات نفر اول باشم، از قهرمان شدن به خود می‌بالم و در پوست خودم نمی‌گنجم. بارها در مسابقه دوچرخه‌سواری شرکت کرده‌ام و صاحب‌مقام شده‌ام.
همین چند روز پیش، قبل از ماه رمضان بود که به مسابقه دعوت شدم، با آمادگی و تمرین که از قبل داشته‌ام در مسابقه شرکت کردم و جام طلایی را از آن خود نمودم، از کسب این پیروزی بی‌نهایت لذت بردم و به خودم و اراده‌ام آفرین گفتم، وقتی با جام طلایی و مدال قهرمانی به خانه برگشتم، پدرم را شادمان دیدم، او مرا در آغوش کشید و با بوسه‌هایی که بر پیشانی و صورتم می‌کاشت، موفقیتم را تبریک گفت. سپس در جمع خانواده احساسات زیبایی که در حین اجرای مسابقه داشتم، برایشان تعریف کردم.
پدرم گفت: آفرین من به موفقیت‌های تو می‌بالم و افتخار می‌کنم، اما بدان که می‌توانی در میدان‌های دیگر هم قهرمان شوی.
گفتم پدرم منظورتان کدام میدان‌هاست؟
پدرم با تبسم همیشگی که بر لب داشت گفت: برای قهرمان شدن میدان‌های زیادی وجود دارد، میدان علم و دانش، میدان ورزش و بازی، میدان مسئولیت‌پذیری و رعایت اخلاق فردی و اجتماعی و میدان مسابقه‌ای که خداوند بزرگ برای همه ما در نظر گرفته است. در میدان مسابقه‌ای که خدا تعیین کرده است هرکس تلاش کند برنده است در این میدان کسی بازنده نیست، بازنده کسی است که در این میدان حاضر نشود و گوش‌به‌فرمان مربی مسابقه ندهد.
فرزندم! آیه دوم سوره مُلک می‌فرماید: «خداوند کسی است که مرگ و زندگی را آفرید تا شما را امتحان کند که کدام یک از شما بهتر رفتار می‌کنید.» یعنی دنیا میدان مسابقه است در این مسابقه ما همه عضو تیم ملی خلقت هستیم، این مسابقه را خدا اداره می‌کند و شرایط مسابقه را هم خودش تعیین می‌نماید، سعی کن با پیروی از دستوراتی که خداوند در قرآن بیان فرموده و یا توسط پیامبرش برای ما معین کرده است، در این مسابقه همگانی شرکت کنی و جام قهرمانی را از آن خود کنی.
فرزندم! یک فرصت مناسب با شرایط استثنایی برای سبقت‌گرفتن در این میدان مسابقه، ماه مبارک رمضان است، از این ایام به‌خوبی استفاده کن تا محبوب درگاه خداوند که مربی این مسابقه است باشی و جام قهرمانی را نصیب خود کنی. « والسلام »
