« آیات زندگی (۱۴) – سخن حق بگویید. »
بسم الله الرحمن الرحیم
« آیات زندگی (۱۴) – سخن حق بگویید. »
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدِیداً
اى کسانى که ایمان آورده اید! تقواى الهى پیشه کنید و سخن حق بگوئید.(احزاب -۷۰)
-سخن حق بگوئید تا اعمالتان اصلاح شود.
واژه «سدید» از ماده « سدّ » به معنى محکم و استوار و خلل ناپذیر و موافق حقیقت و واقعیت است، سخنى است که همچون یک سدّ محکم، جلو امواج فساد و باطل را مى گیرد.
در آیه بعد، نتیجه قول سدید و سخن حق را چنین بیان مى فرماید: خداوند به خاطر تقوا و گفتار حق، اعمال شما را اصلاح مى کند و گناهان شما را مى بخشد. (یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ).
در حقیقت، تقوا پایه اصلاح زبان و سرچشمه گفتار حق است، و گفتار حق یکى از عوامل مؤثر اصلاح اعمال،و اصلاح اعمال، سبب آمرزش گناهان است، چرا که: إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ: اعمال نیک، گناهان را از بین مى برند.
علماى اخلاق گفته اند: زبان، پربرکت ترین عضو بدن، و مؤثرترین وسیله طاعت و هدایت و اصلاح است، و در عین حال، خطرناک ترین و پرگناه ترین عضو بدن محسوب مى شود، تا آنجا که بیش از سى گناه کبیره، از همین عضو کوچک صادر مى گردد.
در حدیثى از پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: ایمان هیچ بنده اى از بندگان خدا به راستى نمى گراید، مگر این که قلبش مستقیم گردد، و قلبش مستقیم نمى شود، مگر این که زبانش درست شود.
جالب این که: در حدیث دیگرى از امام سجاد(علیه السلام) آمده است: زبان هر انسانى همه روزه صبحگاهان از اعضاى دیگر احوالپرسى مى کند و مى گوید: کَیْفَ أَصْبَحْتُمْ؟!: چگونه صبح کردید؟ (حال شما چطور است؟). همه آنها در پاسخ این اظهار محبت زبان، مى گویند: بِخَیْر اِنْ تَرَکْتَنا: حال ما خوب است اگر تو بگذارى !.
سپس اضافه مى کنند: تو را به خدا سوگند ما را رعایت کن. ما به وسیله تو ثواب مى بینیم و یا مجازات مى شویم.
در این زمینه، روایات، بسیار است که همگى حاکى از اهمیت فوق العاده نقش زبان، و اصلاح آن، در اصلاح اخلاق و تهذیب نفوس انسانى است.
و به همین دلیل، در حدیثى مى خوانیم: هرگز پیامبر بر این منبر ننشست، مگر این که این آیه را تلاوت فرمود: اى کسانى که ایمان آورده اید تقواى الهى را پیشه کنید و سخن حق و درست بگوئید.
در پایان آیه مى افزاید: هرکس خدا و پیامبرش را اطاعت کند، به فوز عظیمى نائل شده است. (وَ مَنْ یُطِعِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِیماً).
چه رستگارى و پیروزى از این برتر و بالاتر، که اعمال انسان پاک گردد، و گناهانش بخشوده شود، و در پیشگاه خدا رو سفید گردد؟!
خدایا ما را از کسانی قرار بده که مخلصانه امانت تو را پذیرا شدند و عاشقانه از آن پاسداری کردند و به وظایف خوش در برابر آن قیام نمودند.
*****************************************************************
گرفته شده از تفسیر نمونه ، نوشته آیت الله مکارم شیرازی
