« ای مومنین انفاق کنید! »
باسمه تعالی
« ای مومنین انفاق کنید! »
” محمد بارونی “
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاکُم …
ای کسانی که ایمان آورده اید! از آنچه به شما روزی داده ایم، انفاق کنید … ( بقره ۲۵۴)
**************
از مشکلات بزرگ اجتماعی که جامعه ها را تهدید می کند، وجود فاصله و شکاف طبقاتی است. بدین معنی که عده ای آنقدر ثروت اندوزی می کنندکه نمی توانند حساب اموالشان را داشته باشند و عده ای دیگر از فقر و تهیدستی و تامین نیازهای اولیه خود در رنج و زحمت هستند. پیداست جامعه ای که بدین گونه بنا و شکل گیرد، قابل بقا و دوام نمی باشد، و همواره دلهره، نگرانی، اضطراب، بدبینی، کینه و دشمنی نمایان می باشد. اسلام برای رفع این مشکل اجتماعی و شکاف اقتصادی، برنامه های متنوعی چون پرداخت خمس، زکات، وقف، قرض و … ارائه کرده است. و از جمله این برنامه ها انفاق و بخشش می باشد. لذا خداوند در قرآن مومنین را مورد خطاب قرار می دهد و می فرماید:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاکُم ….
– ای کسانی که ایمان آورده اید! از آنچه به شما روزی داده ایم، انفاق کنید … ( بقره ۲۵۴)
ای مومنین انفاق کنید:
انفاق کنید، که انفاق سبب وحدت جامعه، و تقویت حکومت اسلامی می شود.
انفاق کنید، پیش از آنکه روزی فرا رسد که خرید و فروشی در آن نیست و دوستی و شفاعت دیگران برایتان کارساز نمی باشد.
انفاق کنید، که انفاق کردن از بزرگترین سعادت های انسانی و از وظایف قرآنی شما مومنان است.
انفاق کنید، و با ترک انفاق و انباشتن اموال و بخل ورزی نسبت به دیگران، درهای نجات و رحمت خدا را به روی شما نبندید.
انفاق کنید، که ترک انفاق ستم به خود و ظلم به دیگران و سرچشمه قساوت، سنگدلی، مادیگری و دنیاپرستی است.
انفاق کنید، از اموال حلال و پاکیزه ای که به دست می آورید و بدانید که ترک انفاق، سرپیچی و تخلف از دستور خداست.
انفاق کنید، از آنچه که برای خود می پسندید، تا رضایت مومنین و خدای خود را بدست آورید.
انفاق کنید، که یکی از مهمترین اسباب نجات در قیامت است. نکند که اموال و اولاد، شما را از یاد خدا غافل کند.
ای اهل ایمان آیا می دانید که انفاق در راه خدا، مانند بذر پربرکتی است که چون در زمین مستعدی افشانده شود، از هر بذر هفت خوشه می روید و در هر خوشه ای یکصددانه وجود دارد ( هفتصد دانه) و اگر از روی اخلاص و نیت نیکو انجام شود، خداوند رحمن آن را دو یا چند برابر می کند، اما اگر با منت و آزار و رنجش نیازمندان همراه باشد، سبب از بین رفتن این همه اجر و پاداش می گردد؟
پس بدون منت انفاق کنیم، که پاداشش نزد خداست و آنچه که نزد خدا می ماند، نه خطر نابودی ندارد و نه باعث کاستی آن می شود.
پروردگارا ! خزائن آسمان ها و زمین از آن توست، ما را به برکت ایمان، عزیزدار و از خزائن بی پایانت، ما را نصیبی مرحمت کن .
« آمین یا رب العالمین »
برای رسیدن به بلندای بخشندگی، باید از وجود خویش بگذریم ، و یقین داشته باشیم که دستی که کمک می کند، از دستانی که برای دعا بالا می روند مقدس تر است
گاهی خدا می خواهد با دست تو دست دیگر بندگانش را بگیرد.
بنابرابن وقتی دستی را به یاری می گیریم، بدانیم که دست دیگرمان در دست خداست. پس بخشنده بودن بیش از آنکه توانایی مالی بخواهد، قلبی بزرگ میخواهد.،
به عبارتی ساده ترع ثروت با هزینه و خرج کردن از بین می رود و تمام می شود اما علم با انفاق و آموختن به دیگری، پاک و تصفیه می شود و ناخالصیها و اشتباهاتش برطرف می گردد.
“آدمی را آدمیت لازم است.”