« فـرزنـد کعبـه »
باسمه تعالی
« فـرزنـد کعبـه »
آسمانِ کعبه امشب،نور باران بادباد!
نو به نو، نورعلی درشب، نمایان بادباد
خانه زادکعبه آمد، درگلستانِ وجود
از جمالِ دلربایش، عرش تابان بادباد
کیست این مولی که برفرش آمده از عرشِ نور
فرشیان ازعلم و عدلش، مات و حیران بادباد
یا «اولوالالباب» این والا، امام المتُقین»
از میِ اندیشه اش، دل مستِ عرفان بادباد
«لافتی الّاعلی،لاسَیف الّاذوالفقار»
درمصافِ دشمنان، نورش درخشان بادباد
«درطریقِ عشق بازی، اَمن وآسایش بلاست»
عدل و احسانِ علی، میزانِ میزان بادباد
داستانِ حکمتِ «ن وَالقلم» آغازشد
«یَسطرون»آمد، حجابِ علم، پایان بادباد
اسمِ اعظم، روحِ تقوی،عدل گستر مرتضاست
حافظِ قرآن و ایمان،شاهِ مردان، بادباد
راهِ او نهج البلاغه، دُرِّ حکمت بر لبش
قبله اش« بیت الحرام» و مردِ احسان بادباد
مولدِکعبه ،رشادت یافت در دامانِ مهر
آسمانِ کعبه امشب، نور باران، بادباد
کازرون – محمدحسین برزویی
