«اگر آن نامه نوشته می‌شد …!!!»
باسمه‌تعالی
«اگر آن نامه نوشته می‌شد …!!!»
محمد بارونی
ماه صفر سال یازدهم هجری است. روزهایی بسیار حساس و دقیق در تاریخ اسلام است. چرا که پیامبر اسلام (ص) آخرین روزهای زندگانی پر برکت خود را پشت سر می‌گذارد. سپاه اسامه خود را تجهیز می‌کند، پیامبر اسلام (ص) سپاهیان را برای حضور در سپاه اسلام تشویق می‌کند، وی اصرار دارد که تمام سران صحابه در این سپاه شرکت کنند و هر چه سریع‌تر سرزمین مدینه را به‌قصد پیکار با رومیان ترک نمایند اما …
همین روزهاست که سران صحابه به‌قصد عیادت به حضور پیامبر (ص) می‌رسند، پیامبر مهربانی‌ها (ص) کمی سر مبارکش را به زیر می‌افکند و تأملی می‌کند و سپس رو به حاضران می‌فرماید: «کاغذ و دواتی بیاورید تا برای شما چیزی بنویسم که پس از آن گمراه نشوید.»
همه ساکت شده‌اند که ناگاه یکی از حاضران سکوت جلسه را می‌شکند و می‌گوید: «بیماری بر پیامبر (ص) غلبه کرده است، ما قرآن داریم و کتاب قرآن برای کافی است.!!!»
بین حاضران گفتگوهایی آغاز می‌شود و موافقت‌ها و مخالفت‌ها برای آوردن کاغذ و دوات بالا می‌گیرد، پیامبر عزیز اسلام (ص) از این صحنه سخت ناراحت و دلگیر می‌شود و می‌فرماید: «برخیزید و خانه را ترک کنید.» …
– اگر آن نامه نوشته می‌شد، پایه‌های حکومت اسلامی برای همیشه تاریخ مستحکم می‌شد و امروز جامعه اسلامی در آتش دودستگی و چنددستگی نمی‌سوخت.
– اگر آن نامه نوشته می‌شد، امام معصوم بر جامعه حاکم بود نه خلیفه، جانشین پیامبر (ص)، امیرمؤمنان بود نه منتخب شورای چندنفره.
– اگر آن نامه نوشته می‌شد، پیروی از قرآن و اهل‌بیت (ع) محور اندیشه‌ها و اعتقادات می‌شد و احکام اسلامی حول محوریت آنان اجرا می‌گردید و هیچ بدعتی توسط افراد ناآگاه به دین و یا بعضاً مغرض به وجود نمی‌آمد.
– اگر آن نامه نوشته می‌شد، تمام امکانات انسانی و غیرانسانی مسلمانان، صرف سازندگی جامعه نمونه و ایده‌آل اسلامی می‌شد و در میدان‌های جنگ جمل، صفین، نهروان و … به هدر نمی‌رفت.
– اگر آن نامه نوشته می‌شد، دنیای اسلام متحد و یکپارچه می‌شد و حاکمان استان‌ها و ولایت‌های اسلامی از دستور جانشین پیامبر رحمت (ص) اطاعت می‌کردند.
– اگر آن نامه نوشته می‌شد، امام علی (ع) در محراب مسجد کوفه، امام حسن (ع) در فضای امن خانه، و امام حسین (ع) در صحرای کربلا و … به تیغ جور و جفا و یا زهرآلوده توسط ستمگران زمان، به شهادت نمی‌رسیدند.
– اگر آن نامه نوشته می‌شد، معیار رفتارهای مسلمانان در امور فردی و اجتماعی تمسک و پیروی از دو چیز ارزشمند و گران‌بها بود:
۱- قرآن
۲- عترت و اهل‌بیت محمد (ص).
– و در یک‌کلام اگر آن نامه نوشته می‌شد، امت پس از درگذشت پیامبر خاتم (ص) گمراه نمی‌شدند.
آری، آن روز نگذاشتند که پیامبر (ص) نامه بنویسد و این سبب شد تا آتش فتنه و دودستگی که در کمین مسلمانان بود پس از درگذشت پیامبر (ص) شعله‌ور شود و زبانه بکشد و هنوز هم بعد از قرن‌ها آن شعله خاموش نشده و در حال اشتعال است.
افسوس که آن نامه نوشته نشد و روح مقدس و بزرگ آخرین سفیر الهی در نیمروز دوشنبه ۲۸ صفر سال یازدهم هجری پرواز نمود و در جوار پروردگار دو جهان آرام گرفت.
خدایا ما را از یاران با وفای پیامبر خوبی ها قرار بده
صلوات
باسلام واحترام همیشه مخالفان اسلام درکمین هستند که ضربه ی خودرا به دین اسلام وارد نمایند . واز کوچکترین فرصت فرو گذارنمی شوند.
سلام و عرض ادب خدمت استاد بزرگوار
با تشکر و سپاس از مطالب ارسالی شما با توجه به اینکه مطالب شما را در اختیار گروه های دانش آموزی و والدین قرار داده می شود بنابراین در صورت امکان ممنون میشم اگه شمه ای از فعالیت ها و شرح مبارزات ائمه اطهار علیهم السلام هر کدام به صورت مجزا تهیه گردد و در اختیار فرهنگیان قرار داده شود.
سپاس و ممنونم از زحمات شما