«گوهرهای تابناک فاطمی»
باسمه تعالی
«گوهرهای تابناک فاطمی»
محمد بارونی
ستایش خدای را که فضل و رحمت بیکرانش را در کلام اولیای الهی جاری ساخت و به وسیلهی آن، بندگانش را به راه راست هدایت نمود.
سخنان حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)، گنجینهای از گوهرهای حیاتبخش است که همچون چراغهای هدایت، مسیر بندگی، آراستگی اخلاقی و قرب به حضرت حق را در تاریکیهای دنیا نشان میدهند.
در این نوشتار کوتاه، به پنج گوهر از این گوهرهای فاطمی اشاره میکنیم:
گوهر اول: اطاعت از فرمانهای الهی
«خداوند را در آنچه به شما فرمان داده است و از آنچه نهی کرده است، اطاعت کنید.»
هر که فرمانهای الهی را با جان و دل بپذیرد و از نواهی او پرهیز کند، بیگمان در مسیر رشد و خشنودی خداوند گام نهاده است. این سخن حکیمانه، ما را به اندیشه در اهمیت عمل به واجبات و ترک محرمات فرا میخواند؛ چرا که بندگی تنها با اطاعت خالصانه معنا مییابد و هر لحظهای که انسان در مسیر فرمان الهی باشد، فرصتی برای نورانیت دل مؤمن فراهم میآورد. برای تحقق این امر، باید دستورات الهی را در زندگی روزمره اجرا کنیم و از گناهان کوچک و بزرگ بهطور یکسان دوری نماییم.
گوهر دوم: حریمداری و حیا
«بهترین (حال) برای زنان آن است که مردان را نبینند و مردان آنان را نبینند.»
این حدیث، برترین حالت را برای زنان، دوری از نگاههای نامحرم میداند. این توصیه، به معنای انزواطلبی نیست، بلکه دعوتی است به رعایت حجاب، حیا و مرزهای شرعی در تعاملات اجتماعی. بانوی بزرگ اسلام در این سخن نورانی، ما را به نقش «عفاف» در سلامت فردی و جامعه، اهمیت «نگاه پاک» و ضرورت رعایت حدود الهی در روابط اجتماعی رهنمود میسازد. بر این اساس، باید در تعامل با نامحرم، ارتباطات غیرضروری را محدود کنیم و حریمداری در فضای مجازی را همچون فضای حقیقی، جدی بگیریم.
گوهر سوم: حقهمسایه
«هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، همسایهاش را آزار نمیدهد.»
همسایه، شریک روزمرگیها و نزدیکترین فرد در زندگی اجتماعی است و رعایت حقوق او، موجب خشنودی خدا و آرامش جامعه میشود. از منظر دخت گرامی پیامبر(ص)، آزار همسایه نشانهای از ضعف ایمان و بیتوجهی به اخلاق اسلامی است و همسایهداری نیکو، عبادتی است که دل را نورانی و جامعه را آرام میسازد. بنابراین، باید با همسایگان با احترام رفتار کرد، در مواقع نیاز به یاریشان شتافت و از ایجاد مزاحمت و سر و صدا برای آنان پرهیز نمود.
گوهر چهارم: مدیریت گفتار
«هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، یا سخن نیک گوید یا سکوت کند.»
آری، آن که به روز حساب ایمان دارد، باید مراقب زبان خویش باشد و جز سخن خیر بر زبان نراند. در مقابل، سخن بیهوده یا آزاردهنده، موجب گناه، کدورت و دوری از رحمت الهی میشود. سکوت در جایی که سخن گفتن نیکو ممکن نیست، نشانهی خردمندی، ادب و تقواست. پس باید پیش از سخن گفتن بیندیشیم، تنها سخنان سودمند و نیک بر زبان آوریم و در مواقع تردید، سکوت را برگزینیم.
گوهر پنجم: پرهیز از زشتگویی
«زشتگویی (فحش) از گستاخی است و گستاخ در آتش است.»
زبان، نعمتی گرانبهاست که باید در مسیر خیر، محبت و هدایت به کار رود، نه برای توهین، تحقیر و آزار دیگران. گفتار ناپسند، روابط را ویران میکند، دلها را میآزارد و انسان را از رحمت خدا دور میسازد. حضرت زهرا(س) در این پیام ارزشمند، ما را به مراقبت از زبان، رعایت ادب، پرهیز از سخنان زشت و الگوگیری از گفتار مؤمنان دعوت میکند. آری، زبان پاک، نشانهی ایمان و گفتار ناپاک، نماد سقوط اخلاقی و معنوی است. بنابراین، باید به جای الفاظ زشت و ناپسند، از عبارات محترمانه استفاده کنیم، در لحظات عصبانیت سکوت پیشه کنیم یا به ذکر خدا بپردازیم و از معاشرت با افراد بیحیا و فحاش دوری نماییم.
باشد که این گوهرهای فاطمی را در صندوقچه دل جای دهیم و با قلم عمل، نگارششان را بر اوراق زندگی آغاز کنیم. إن شاءالله.
