متن ادبی و زیبا در وصف معلم:
باسمه تعالی
“معلم؛ سازنده فرداها“
معلم چراغی است که در تاریکیِ نادانی می‌سوزد تا راه دانایی را روشن کند. او نه‌تنها فرمول‌ها و واژه‌ها را یاد می‌دهد، بلکه جان‌ها را می‌پرورد و قلب‌ها را به روی آرزوها می‌گشاید.
معلم، باغبانی است که به‌جای گل، انسان می‌کارد. هر روز صبح، با صبری بی‌پایان، به جوانه‌های ذهن دانش‌آموزان آب می‌دهد و با لبخندی، نور خورشید امید را به آنان هدیه می‌کند.
درسِ معلم، تنها یک صفحه از کتاب نیست؛
درسِ معلم، ورقی از دفتر زندگی است که با قلمِ مهر نوشته می‌شود و تا همیشه در یادها می‌ماند.
“معلم؛ مروارید صدفِ صبر“
اگر بخواهیم تو را در یک کلمه توصیف کنیم، “ایثار” می‌گوییم.
تو با از خودگذشتگی، گوهر وجودت را بخشیدی تا دیگران بدرخشند. تو با دست‌های خالی، ثروتمندترین آدم‌های دنیا را می‌سازی؛ ثروت تو، موفقیت شاگردانت است.
آری، معلم بودن یعنی یک‌عمر بر بال‌های کوچک پروازکردن و لذت رسیدنشان به آسمان را به‌جای خود پریدن ترجیح‌دادن.
