“آغاز دوباره: پیمان با خدا در فصل بهار”
باسمه تعالی
“آغاز دوباره: پیمان با خدا در فصل بهار“
محمد بارونی
بهار، فصل آغاز و رویش دوبارهی طبیعت است. در این فصل زیبا، درختان و گلها پس از دورهای از آرامش و آسودگی، حیاتی تازه مییابند. این رویشها و زایشها همه به ارادهی پروردگاری است که انسان و همهی موجودات عالم را آفریده و نشانهای است برای روز رستاخیز و زنده شدن انسانها. پس چه زیباست که ما نیز در آغاز سال نو، با خدای خویش پیمانی ببندیم و همواره از او بخواهیم تا توفیق پیمودن این مسیر و وفاداری در این راه را به ما عطا کند.
در قرآن کریم، بیش از ۷۰ آیه با عبارت «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» آغاز شدهاند که هر یک حاوی دستوراتی الهی برای هدایت انسانهاست. بنابراین، بهترین عهدی که میتوانیم با خدا ببندیم، عمل به این آیات نورانی است که میتواند موجب رستگاری انسان و رضایت پروردگار عالمیان گردد.
پس بیایید در آغاز سال نو و همزمان با رویش دوبارهی طبیعت، با خدای خویش پیمان ببندیم که همواره کارهای زیر را در اولویت قرار دهیم:
۱- کارهایمان را با نام و یاد خدا آغاز کنیم. (بسمالله)
۲- تقوای الهی را پیشهی خود سازیم و تسلیم اوامر خدا باشیم. (آلعمران، ۱۲)
۳- بر نفس خود چیره شویم و از شیطان پیروی نکنیم. (بقره، ۲۰۸)
۴- برای رضای خدا تلاش کنیم. (مائده، ۳۵)
۵- به فکر جهان آخرت و حسابرسی آن باشیم. (حشر، ۱۸)
۶- از صبر و نماز برای حل مشکلات فردی و اجتماعی بهره بگیریم. (بقره، ۱۵۳)
۷- همواره شکرگزار نعمتهای فراوان خداوند روزیرسان باشیم. (بقره، ۱۷۲)
۸- از روزی حلال و پاک استفاده کنیم و از محرمات بپرهیزیم. (بقره، ۱۷۲)
۹- از آنچه خدا در اختیار ما قرار داده، انفاق کنیم. (بقره، ۲۵۴)
۱۰- با منتگذاشتن بر دیگران، صدقات خود را باطل نکنیم. (بقره، ۲۶۴)
۱۱- در برابر سختیها صبور و شکیبا باشیم و دیگران را نیز به صبر دعوت کنیم. (آلعمران، ۲۰۰)
۱۲- با مؤمنان پیوند و ارتباط صمیمانه داشته باشیم. (آلعمران، ۲۰۰)
۱۳-کافران را بهجای مؤمنان سرپرست خود قرار ندهیم. (نسا، ۱۴۴)
۱۴- در اقامهی شهادت، عدل و داد را رعایت کنیم. (مائده، ۸)
۱۵- خدا را بسیار یاد کنیم. (احزاب، ۴۱)
۱۶- بر محمد و آل محمد زیاد صلوات و درود بفرستیم. (احزاب، ۵۶)
۱۷-هرگاه سخنی شنیدیم، آن را بررسی کنیم تا مبادا از روی ناآگاهی سبب ناراحتی دیگران شویم. (حجرات، ۶)
۱۸- هنگام اذان بهسوی نماز و ذکر خدا بشتابیم. (جمعه، ۹)
۱۹- از مسخرهکردن دیگران و اقوام مختلف بپرهیزیم. (حجرات، ۱۱)
۲۰- از یکدیگر عیبجویی نکنیم. (حجرات، ۱۱)
۲۱- با لقبهای زشت و ناپسند یکدیگر را صدا نزنیم. (حجرات، ۱۱)
۲۲- از گمانهای بد و سوءظن نسبت به دیگران بپرهیزیم. (حجرات، ۱۲)
۲۳- در امور شخصی دیگران تجسس نکنیم. (حجرات، ۱۲)
۲۴- از غیبت کردن دربارهی یکدیگر دوری کنیم. (حجرات، ۱۲)
۲۵- نسبت به خطاهای مؤمنان چشمپوشی کنیم. (تغابن، ۱۴)
۲۶- از سرزنش دوستان و مؤمنان پرهیز کنیم. (تغابن، ۱۴)
۲۷- مواظب خود و خانوادهی خود باشیم. (تحریم، ۶)
۲۸- در انجام کارها تنها به خدا توکل کنیم. (آلعمران، ۱۰۱)
۲۹- به وعدهها و قراردادهای فردی و اجتماعی وفادار باشیم. (مائده، ۱)
۳۰-از خدا بخواهیم که اگر مرتکب اشتباهی شدیم، ما را مؤاخذه نکند، از ما بگذرد، ما را بیامرزد و بر ما رحم کند؛ چرا که تنها او سرپرست و مولای ماست. (بقره، ۲۸۶)