«مسیر رستگاری»

باسمه‌تعالی

«مسیر رستگاری»

محمد بارونی

خداوند متعال در قرآن که کتاب هدایت و بشارت برای مؤمنین است، برای رستگاری افراد باایمان دستورات فراوانی بیان نموده است.

در آیه  ۳۵ سوره مائده، مؤمنین را مورد خطاب قرار داده است و برای رستگاری آنان سه دستور ذکر فرموده است:

۱- پرهیزگاری و تقواپیشگی

۲- انتخاب وسیله‌ای برای تقرب به پروردگار

۳- جهاد و کوشش در راه خدا

و در پایان می‌فرمایید شاید در مسیر رستگاری قرار گیرد.

اما منظور از وسیله چیست؟

وَسِیلَه  در اصل به معنی تقرب جستن و یا چیزی که باعث تقرب به دیگری از روی علاقه و رغبت می‌شود، است.

بنابراین، وسیله در آیه فوق معنى بسیار وسیعى دارد و هر کار و هر چیزى را که باعث نزدیک‌شدن به پیشگاه مقدس پروردگار می‌شود، شامل می‌گردد که مهم‌ترین آنها، ایمان به خدا و پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) و جهاد و عبادات همچون نماز و زکات و روزه و زیارت‌خانه خدا و همچنین صله‌رحم و انفاق در راه خدا ـ اعم از انفاق‌های پنهانى و آشکار ـ و همچنین هر کار نیک و خیر است.

و نیز شفاعت پیامبران، امامان و بندگان صالح خدا که طبق صریح قرآن باعث تقرّب به پروردگار می‌گردد، همه در مفهوم وسیع توسّل داخل است.

و همچنین پیروى از پیامبر و امام و گام‌نهادن در جاى گام آنها؛ زیرا همه اینها موجب نزدیکى به ساحت قدس پروردگار است، حتى سوگنددادن خدا به مقام پیامبران و امامان و صالحان که نشانه علاقه به آنها و اهمیت‌دادن به مقام و مکتب آنان می‌باشد، همه جزء این مفهوم وسیع است.

لازم به تذکر است که هرگز منظور این نیست که چیزى را از شخص پیامبر یا امام مستقلاً تقاضا کنند، بلکه منظور این است: با اعمال صالح یا پیروى از پیامبر و امام (علیه‌السلام)، یا شفاعت آنان و یا سوگنددادن خداوند به مقام و مکتب آنها (که خود یک نوع احترام و اهتمام به موقعیت آنها و یک نوع عبادت است) از خداوند چیزى را بخواهند.

این معنى نه بوى شرک می‌دهد، نه بر خلاف آیات دیگر قرآن است و نه از عموم آیه فوق بیرون است.

پیامبر اسلام (ص) می‌فرمایند: ما وسیله به‌سوی خدائیم و رساننده به رضوان اوئیم.

امام صادق علیه‌السلام در تفسیر این آیه می‌فرمایند: آن وسیله که در قرآن روی آن تأکید شده است، ما هستیم.

در دعای ندبه نیز می‌خوانیم «اَیْنَ بابُ اللهِ الَّذی منِهُ یُوْتی» کجاست آن آستانه الهی که از طریق او بندگان خدا با پروردگارشان مرتبط می‌شوند؟

آری ائمه اطهار همه باب الله هستند و مؤمنان می‌توانند از این طریق به شناخت خدا برسند و خواسته‌های خودشان را به‌واسطه این مقربان درگاه الهی از پروردگار جهانیان طلب نمایند.

البته خداوند می‌تواند بدون هیچ واسطه‌ای فیض خودش را برساند چرا که او از همه احوال و نیات بندگانش آگاه است؛ اما سنت و اراده خود را برای این قرار داده است که رحمت خود را باواسطه و از طریق ائمه معصومین علیهم‌السلام عرضه و ارائه نماید.

و چه زیباست که ما نیز برای شناخت پروردگار عالمیان و تمسک به او به چهارده انوار الهی متوسل شویم تا از طریق آنان از رحمت‌های بی‌انتهای الهی بهره‌مند گردیم و به سعادت و رستگاری برسیم.

خداوندا توفیق توسل به ائمه معصومین (ع) به ما عنایت بفرما

منبع: تفسیر نمونه حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *