«خورشید ِحق»
باسمهتعالی
«خورشید ِحق»
صبحی که خورشیدِ جهان، برجان بتابد
شفافتر ز آیینهیِ ایمان، بتابد
بستانِ دل، سَرسبز گردد از حقایق
مهتاب بر بامِ فلک، خندان بتابد
عقل از بلندایِ زمان، حکمت بنوشد
روزی که حجت با مَیِ احسان بتابد
خورشیدِ عالمتابِ دین، با پرتوِ عشق
اندیشهها را «نو» کند، برهان بتابد
اَسمایِ حُسنی، با هزار و یک نمودار
آیاتِ رحمان، بر دل و بر جان، بتابد
در متن قرآن گفت حق «اِن تَنصُرواالله»
«یَنصُرکم» آنگاه مؤمنان، قرآن بتابد
با ظلمِ روزافزون، شده تاریکدلها
آید حکیمِ عدل، با درمان بتابد
جامِ جهان، لبریز سازد از کَرامت
خورشیدِ حق، با حُکمِ «اَلرّحمن» بتابد
محمدحسین برزویی