« نبایدها در تربیت »
باسمه‌تعالی
نبایدها در تربیت
“ خطاب به اولیا و مربیان عزیز “
محمد بارونی
تربیت را فراهم‌کردن زمینه‌ها و عوامل، براى شکوفا کردن و به فعلیت رساندن استعدادهاى بالقوه انسان و حرکت تکاملى او به‌سوی هدف مطلوب و منطبق بر اصولى معین و برنامه‌اى منظم و سنجیده، تعریف کرده‌اند.
همه والدین و مربیان نیز در صددند تا با فراهم‌کردن زمینه‌ها و عوامل مناسب، استعدادهای خدادادی و بالقوه متربیان خود را بارور نمایند و آنان را به هدف مطلوبی که در فرهنگ ما رسیدن به خداوند باری‌تعالی است، برسانند.
به طور طبیعی هرکدام از ما برای رسیدن به این هدف متعالی از شیوه‌های متفاوت و گوناگونی استفاده می‌کنیم، اما ممکن است عده‌ای از روی ناآگاهی در اتخاذ روش‌های تربیتی اشتباهاتی مرتکب شوند که نتیجه آن پرورش و تربیت متربیانی شود که رفتارهای آنان مورد تأیید جامعه و فرهنگ ما نمی‌باشد.
در این نوشته سعی شده است تا با استفاده از منابع مختلف و تجربیات خود، تعدادی از نبایدهای مربیان (والدین و معلمان) در تربیت متربیان، به‌صورت خلاصه بیان شود.
نبایدهای مربیان در تربیت متربیان:
۱- برچسب منفی نزنیم.
۲- در حمایت های عاطفی خود، قید و شرطی قایل نشویم.
۳- آنان را با دیگران مقایسه نکنیم.
۴- بین آنان تبعیض قایل نشویم.
۵- از نمره گرایی ( بیست گرایی ) بپرهیزیم.
۶- بیش ازحد توان از آنان انتظار نداشته باشیم.
۷- از حمایت بیش از حد آنان بپرهیزیم.
۸- از هرگونه پیشداوری و قضاوت عجولانه اجتناب کنیم.
۹- عیب ها و نقاط ضعف آنان را به رخ شان نکشیم.
۱۰ – به جای آنان تصمیم نگیریم و مشکلات آنان را حل نکنیم.
۱۱- از بیان نعمت هایی که برایشان تهیه کرده ایم بپرهیزیم.
۱۲- از احساس دلسوزی و مداخله حمایت گرانه آنان پرهیزکنیم.
۱۳- از محکوم کردن آنان در نزد دیگران به خصوص دوستانش اجتناب کنیم.
۱۴- همه خواسته ها و توقعات آنان را بر آورده نکنیم.
۱۵- از ایجاد ترس و نگرانی و اضطراب در آنان پرهیز کنیم.
۱۶- تا حد امکان آنان تنبیه بدنی نکنیم.
۱۷- از رفتارهای آمرانه و استبدادی دوری کنیم.
۱۸- از کلمات سبک و توهین آمیز پرهیز کنیم.
۱۹- حس انتقام و کینه توزی به آنان القا نکنیم.
۲۰- شخصیت شان را لگد کوب و پایمال نکنیم.
۲۱- در انجام امور درسی و… آنان را دلسرد نکنیم.
۲۲- قوانین و مقررات مدرسه را به تمسخر نگیریم.
۲۳- از بگو و مگوهای افراطی با آنان بپرهیزیم.
۲۴- مشکلات عاطفی آنان را در حضورشان بیان نکنیم.
۲۵- از پاداش هایی که جنبه رشوه دارد پرهیز کنیم.
۲۶- سعی نکنیم آنان را شکست دهیم حتی در بازی کردن با آنان.
۲۷- از آموزش های زود هنگام آنان، به خصوص مسایل جنسی اجتناب کنیم.
۲۸- نیازهای دوران سنی آن ها را سرکوب نکنیم.
۲۹- از ایجاد هدف های بلندمدت خوداری کنیم.
۳۰- با همه آنان با روش یکسان برخورد نکنیم.
۳۱- از کمک کردن به آن ها در انجام تکالیف درسی خودداری کنیم.
۳۲- در گفتگوها از مثال های منفی بپرهیزیم.
۳۳- از مراقبت های وسواسی خودداری کنیم.
۳۴-برای تربیت آنان از صدای بلند استفاده نکنیم.
۳۵- برای مطالعه درس، بیش ازحد تأکید نکنیم.
۳۶ – سعی نکنیم آنان را شبیه دیگران سازیم.
۳۷- از سرزنش های افراطی بپرهیزیم.
۳۸- هنگامی که صحبت می کنند کلامشان را قطع نکنیم.
۳۹- با برخی از برخوردهایمان، زخم بر دل آنان ایجاد نکنیم.
۴۰ – هیچگاه آنان را از دعای خیرمان محروم نکنیم.
پروردگارا ما و فرزندان ما را از شر شیاطین جنی و انسی و فتنه های آخر الزمان مصنون و محفوظ بدار
