« امام ِ مهربان »
باسمهتعالی
« امام ِ مهربان »
سلام ِما به تو «ثامن» شَهِ خراسانی
عزیزِ قلبِ خلایق، وَ شمسِ تابانی
امامِ حُسن و کَرامت، امامِ قلبِ حزین
به قلبِ خستهِ زائر، تو نورِ احسانی
ز عرشِ گنبد و گلدستههای صحنِ طلا
به آفتاب بتابد، شعاعِ نورانی
غریبِ خاکِ خراسان، امامِ قلبِ رئوف
به قلبِ مردمِ دنیا، تو عرشِ جانانی
کَرانه هایِ سخاوت، از آفتابِ رُخت
شکفته در دلِ انسان، تو نورِ قرآنی
حکیمِ گلشنِ «طاها» امامِ مهر و امید
به سَر زمینِ شقایق، فروغِ ایمانی
نگاهِ مهرِ تو، آیینهدار «رحمان» است
وَ دستِ بخششِ تو، دستِ پاکِ رحمانی
امامِ ثامن و ضامن، کریمِ روضه نور
بهشتِ مشهدِ فرشِ تو، عرشِ رضوانی
بیا که شمسِ شموس و انیس قلبِ نفوس
کشیده سُفره ِ احسان، شَهِ خراسانی
«اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج»
محمدحسین برزویی