«جهانِ منتظر»
باسمهتعالی
«جهانِ منتظر»
آفتاب ِتو بتابید به گلگشتِ وجود
عالمِ مُلک و مَلک، وقتِ قیامت، به سجود
«گر من از باغِ تو، یک میوه بچینم چه شود»
ثمرِ باغِ نبی، آیتِ قرآنِ شهود
«پیش پایی به چراغِ تو، ببینم چه شود»
آفتاب ِدل و دین، بارقه گلشنِ بود
از سَرا پَرده برون آی، جهان منتظر است
به تماشایِ تو، چشم از دلِ ما پَرده گشود
«آخر ای، خاتمِ جمشیدِ همایون آثار»
پرتوِ نقشِ تو، بر جامِ جهان، جلوه نمود
چشمه چشم، به بستانِ جهان جاری گشت
سَروِ سرسبزِ جهان، سبز نما، بسترِ رود
«یا رب اندر کنفِ سایه آن سَروِ بلند»
قسط و انصاف به پادار بِه سَر دشتِ حدود
شاهِ شمشاد قدان، شمسِ درخشانِ جهان
در گلستانِ عدالت، دلِ عشاق ربود
اللهم عجل لولیک الفرج
محمدحسین برزویی