«امام ِ رئوف»
باسمه‌تعالی
«امام ِ رئوف»
به بوستانِ رسالت، گلِ ضیا ٕ آمد
هَزار، نغمه زَند، سار در نوا آمد
هوالطیف و مُعطّر، پُر از جوانهِٔ مهر
شکوفه‌های شقایق، طرب فزا آمد
امامِ نور و کرامت، امامِ خُلقِ کریم
مَلیکِ مُلکِ خراسان، سویِ قضا آمد
برایِ دیدنِ آن، قامتِ رشید و شهید
کبوترانِ دل از گنبدِ طلا آمد
وَ زایرانِ زمین، در قطار سیرِ زمان
امامِ مهر و متین، جانبِ خدا آمد
امامِ عالم و فاضل، شهِ عطوف و رئوف
به مشهدِ فُقرا شد، چه با سخا آمد
فضایِ صحن و حَرم، چلچراغِ جان افروز
به بارگاهِ شَرف، یارِ آشنا آمد
بهشتِ مرقدِ او، نوبهارِ فردوس است
نوایِ ساز و دُهل، از مناره‌ها آمد
غریقِ موجِ گناه، از دعا چرا غافل؟!
امامِ ثامن و ضامن، رضایِ ما آمد
محمدحسین برزویی
