« کوکبِ دُرّی »
باسمه‌تعالی
کوکبِ دُرّی
مهرِ تابندهِ دین، بارقه ی ایمانی
باقرِ دُرّ نهانِ صدفِ قرآنی!
بر غریقِ ظلماتِ یمِ موّاج ِ گناه
از سما «کوکب دُرّی»ِ شبِ انسانی
در نمازت، صفِ انبوهِ ملایک به سجود
ای که در سجده، به توصیفِ گلِ سبحانی
در نفس‌های تو، سرچشمه حکمت جاری
ای مسیحا نفسِ روح دَمِ روحانی
پایهِ دینِ تشیع، به اصولت محکم
تو، شکافندهِ علم ازلِ سبحانی
بنده بارگهِ حضرتِ محبوب، تویی
دُرّ ِ دریای امامت، غزل ِ عرفانی!
بر شبِ راهروِ گمشده منزلِ عشق
ماهتابی که از بامِ فلک، تابانی
کربلا، عطرِ حضورِ تو، به صحرا دارد
داغِ هفتاد و دو «آلاله» انیسِ جانی
میلاد امام محمدباقر مبارکباد.
محمدحسین برزویی
