« حجّت ِ جان »

باسمه‌تعالی

« حجّت ِ جان »

آفتاب ِرُخت ای، حُجّتِ جان تابان است

عدل و احسان تو، گلگشتِ دلِ انسان است

«یاد باد آن که سرِ کوی ِتوام، منزل بود»

سالیانی است، نصیبِ دلِ من، حرمان است

سایه یِ عدلِ تو، گسترده به مُلک و ملکوت

دارویِ عشقِ تو، بر ماه رُخان، درمان است

«دیده را روشنی از خاکِ دَرت، حاصل باد»

سَروِ اندامِ تو، زینت گرِ سَروستان است

سایه یِ لطفِ تو، بر روحِ زمان بنشسته

رَمقِ قلبِ جهان، بارقه یِ قرآن است

«بر زبان است مرا، آن چه تو را در دل باد»

شیوه یِ حُجتِ حق، دولتِ با احسان است

«دل چو از پیرِ خرد، نقلِ معانی می کرد»

گفت اِکرام و عدالت، هدفِ نیکان است

شاهِ شمشادقدان، شمسِ درخشانِ جهان

دولتِ حکمتِ او، بر دل و دین، میزان است

محمدحسین برزویی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *