حضرت زینب (س)

باسمه‌تعالی

حضرت زینب (س)

زینب که: «ضحای» آفتاب است

در پرتوِ آفتاب ِناب، است

پاک است و متین و باصلابت

با حُجب و نجابت و مهابت

زینب، گل باغِ «هَل اتا» باد

آیینهِ نورِکبریا باد

«زَینِ اَب» و زینتِ بتول است

او عاقلهِ عقلِ عقول، است

مهتابِ شبِ ذکرِ حسین، است

محموده ِربّ ِمشرقین است

درکرب وبلا، شکیب و بیناست

چون کوهِ بلندِ طور سیناست

هفتاد و دو گل، چو «لاله» دیده است

فریادِ عطش، عطش، شنیده است

در قامتِ نخلِ پایدار است

با سیرِ اسارت، استوار است

در کاخ ستم، بصیر و داناست

بر قلهِ معرفت، شکیباست

یعنی که به سمتِ ظلم «هیهات»

آیینِ حسین اصلِ مهمات

رأسی که به نی، سخن بیان کرد

ظلمت، به مجاز و حق عیان کرد

زینب که عقیله رشید است

از مقتلِ خون، بانگِ نوید است

در اوجِ فصاحت و بلاغت

با تیغِ بیان، دَمِ ولایت

در کاخ یزید، خواند قرآن

برچید، بساطِ ظلم و طغیان

هستی، ز حسین در قیام است

زینب، به لبش گلِ پیام است

********

میلاد حضرت زینب (س) و روز پرستار مبارکباد

محمدحسین برزویی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *