« ابزار موفقیت در دعای حضرت موسی (ع) »

باسمه‌تعالی

« ابزار موفقیت در دعای حضرت موسی (ع) »

محمد بارونی

خالق هستی، انبیای الهی را برانگیخت و رسالت معلمی را به آنان عطا نمود تا مردم را از جهل به آگاهی و از نادانی به دانایی هدایت نمایند.

هنگامی که پروردگار عالمیان فرمان رسالت حضرت موسی (ع) به وی ابلاغ نمود که به‌سوی فرعون طغیانگر حرکت کن و  بنی‌اسرائیل را از حکومت طاغوتی او نجات بده، موسی (ع) چهار خواسته برای موفقیت در این مأموریت از پروردگار طلب نمود:

۱-سینه‌ام را برایم گشاده گردان

۲- کارم را برایم آسان فرما

۳- گره از زبانم بگشا

۴- و از خانواده‌ام وزیری برایم قرار بده

 قالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی 

اولین وسیله پیروزی و موفقیت برای یک معلم و مربی انقلابی روح بزرگ، فکر بلند، عقل توانا، سینه گشاده، حوصله فراوان، صبر و استقامت، شهامت و تحمل بار مشکلات است.

وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی 

به‌یقین در مسیر انجام هر وظیفه‌ای مربی با مشکلات و موانع فراوانی  روبرو می‌شود که جز با لطف و محبت خدا گشوده نمی‌شود و اوست که کارها را آسان می‌کند و موانع را از پیش پای مأمور برمی‌دارد.

وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانِی * یَفْقَهُوا قَوْلِی 

معلم و مربی آنگاه می‌تواند مأموریت خود را به صورتی نیکو انجام دهد که بتواند برنامه خود با بیانی زیبا و قابل‌فهم به مخاطبان خود ارائه نماید در این صورت است که گروه هدف سخنان وی را درک می‌کنند و منظور معلم و مربی خود را متوجه می‌شوند.

در اجرای هر مأموریتی همراه داشتن یار و یاوری که دارای بصیرتی والا و زبانی گویا باشد می‌تواند مربی را  پشتیبانی کند و هر چه این وزیر برای تحقق اهداف دلسوزی بیشتری داشته باشد حتماً کار را با اکمال به اتمام خواهد رسانید.

آری پیامبران الهی وظیفه هدایتگری انسان را به عهده دارند، آنان مبعوث شده‌اند تا راه درست رسیدن به کمال به بندگان خداجو نشان دهند.

آنان آمده‌اند تا با ارائه طریق، راه بندگی را به بندگان بیاموزند و در مسیری قرار دهند که بندگان از افکار شرک آلوده بپرهیزند و همه سعی و تلاششان رضایت و خشنودی خدا باشد، و هیچ کاری را بر امر خدا مقدم ندانند. (کَیْ نُسَبِّحَکَ کَثِیراً)

و از طرفی چنان نام و یاد خدا در دل‌ها زنده کنند که همه آحاد جامعه خود را به صفات نیکوی الهی بیارایند و از انجام کارهای شایسته خود مباهات نمایند. (وَ نَذْکُرَکَ کَثِیراً)

 و اینک چقدر زیباست که ما معلمان و مربیان که شغل انبیای الهی را انتخاب نموده‌ایم و پرچم هدایتگری انسان‌ها را به دوش کشیده‌ایم، برای موفقیت در این مسیر چون حضرت موسی (ع) از خدای خود بخواهیم تا روحی بزرگ، فکری بلند، عقلی توانا، سینه‌ای گشاده و حوصله‌ای فراوان نصیب ما بگرداند و موانع و مشکلات را از پیش روی ما بردارد و زبان گویایی به ما عطا کند که بتوانیم مطالب ارزشمند خود را به نحو مطلوب به مخاطبان خود تفهیم نماییم.

همچنین دعا کنیم که خدا به ما توفیق دهد تا این راه پرمسئولیتی که انتخاب کرده‌ایم سربلند بمانیم و افرادی را تربیت کنیم که فقط برای رضایت و خشنودی حضرت پروردگار قدم بردارند، و دل‌هایشان را به نام و یاد زیبای او بیارایند و از افکاری شیطانی و شرک آلود دور نگهدارند.

پس بهتر است برای تربیت نسلی نیکو و مورد رضایت خدا هر جلسه درس خود را با نام خدا و زمزمه این کلام نورانی قرآن آغاز کنیم:

رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی*

وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی * وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانِی * یَفْقَهُوا قَوْلِی

منبع: تفسیر نمونه – حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی

آیات ۲۵ تا   28 سوره طه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *