«یزید بن معاویه را بهتر بشناسیم»
باسمه‌تعالی
«یزید بن معاویه را بهتر بشناسیم»
” محمد بارونی “
یزید بن معاویه کیست؟
یزید بن معاویه جوانی بی‌بند بار، اهل عیش، میگسار، سگ‌باز، اهل بوزینه بازی و عیاش بود. او اندیشه‌های الحادی داشت و به خدا و روز قیامت اعتقادی نداشت.
در زمان او فسق و فجور در میان والیان هم گسترش یافت و آوازه‌خوانی در مکه و مدینه آشکار شده بود و مردم علنی به شراب‌خواری می‌پرداختند.
معاویه قبل از مرگش با مکر و نیرنگ از بسیاری افراد برای ولیعهدی یزید بیعت گرفته بود. یزید پس از رسیدن به حکومت همچون پدرش معاویه به حیف‌ومیل بیت‌المال و کشتن انسان‌های باایمان و ایجاد فساد در دستگاه حکومت پرداخت.
کارنامه یزید ابن معاویه:
یزید ابن معاویه سه و سال هشت ماه حکومت کرد و در این مدت جنایت‌های فراوانی انجام داد از جمله:
۱- سال ۶۱ هجری حادثه عاشورا آفرید که در این حادثه حضرت امام حسین (ع) با هفتاد و دو رادمرد دیگر به شهادت رسیدند. خاندان عصمت و طهارت را به اسارت گرفتند و شهر به شهر گرداندند و در کوفه و شام به نمایش گذاشتند. این جنایت یزید و یزیدیان آن‌قدر سنگین و ناگوار است که هر مورخی چه مسلمان و چه غیرمسلمان دچار وحشت و ناراحتی روحی شدید می‌کند.
۲- سال ۶۳ هجری پس از قیام مردم مدینه (واقعه حرًه) ، یزید، “مسلم ابن عقبه” را با لشکری برای قتل‌عام مردم مدینه فرستاد. در این واقعه مهاجمان به مدینه حمله کردند و سه روز به کشتار مردم و غارت اموال آن‌ها پرداختند و به نوامیس مسلمانان تجاوز کردند. برای سرکوب کردن قیام مردم، یزید به جلادش ” مسلم ابن عقبه “دستور داد که اگر کسی از اهل مدینه زنده بماند باید برای بردگی محض با من (یزید) بیعت کند و اگر کسی از پذیرش بردگی امتناع ورزید، گردنش از بدنش جدا کنید.
۳- سال ۶۴ هجری سپاه ” مسلم ابن عقبه ” برای سرکوبی قیام ” عبدالله ابن زبیر ” به مکه هجوم بردند و با منجنیق به کعبه و مسجدالحرام و حرم امن الهی حمله کردند. کعبه و مسجدالحرام را آتش زدند و ویران کردند و عده‌ای را کشتند.
آری، ننگ و آلودگی یزید بیش از آن است که در این مختصر بگنجد.
*****
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ.
خدایا لعنت فرست بر اوّل ظالمی که در حق محمد و آل پاکش (ص) ظلم و ستم کرد
و آخرین ظالمی که از آن ظالم نخستین در ظلم تبعیّت کرد.
منابع:
۱ امام حسین (ع) – شهید فرهنگ پیشرو انسانیت – نوشته علامه محمدتقی جعفری
۲- فرهنگ عاشورا – نوشته جواد محدثی
