« واژه زیبای ” معلم ” در قرآن »
باسمه تعالی
« واژه زیبای ” معلم ” در قرآن »
محمد بارونی
در فرهنگ لغت واژه ی زیبای ” معلم ” را تعلیم دهنده، آموزاننده وآموزگار معنی شده است. خداوند در داستان خلقت انسان، خود را معلم معرفی نموده است. آنجا که می فرماید : هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: من در روی زمین، جانشینی قرار خواهم داد. فرشتگان گفتند: پروردگارا آیا کسی را در زمین جانشین قرار می‌دهی که فساد و خونریزی کند؟ ما تسبیح و حمد تو را بجا می‌آوریم، و تو را تقدیس می‌کنیم. پروردگار فرمود: من حقایقی را می‌دانم که شما نمی‌دانید.﴿بقره /۳۰﴾ سپس علم اسماء (علم اسرار آفرینش و نامگذاری موجودات) را همگی به آدم آموخت.( وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ کُلَّهَا – بقره /۳۱)
آری انسان ها همواره برای یافتن راه حق و حقیقت به معلم نیاز دارند و به همین جهت خداوند از آغاز آفرینش بشر ، برای هدایت این گل سرسبد هستی آموزگارانی از جنس خودشان فرستاده است، که به همنوعان خود راه حق را نشان دهند.
حضرت موسی (ع) یکی از پیامبران بزرگ است. وی به امر خدا به مقام نبوت مبعوث شد. و دستور داشت تا با معجزات و آیات خداوندی به سوی فرعون ستمگر و طغیان کننده برود. (طه / ۲۴) حضرت موسی(ع) برای اجرای ماموریت و موفقیت در کارش از خدا چند درخواست نمود .
حضرت موسى گفت: پروردگارا سینه ام را گشاده کن.( قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی)و کارم رابرایم آسان گردان.( وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی)و گره از زبانم بگشاى(وَاحْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسَانِی)تا سخنان مرا بفهمند( یَفْقَهُوا قَوْلِی)و وزیرى از خاندانم براى من قرار ده( وَاجْعَلْ لِی وَزِیرًا مِنْ أَهْلِی)برادرم هارون را(هَارُونَ أَخِی)با او پشتم را محکم کن.(اشْدُدْ بِهِ أَزْرِی)و او را در کارم شریک ساز( وَأَشْرِکْهُ فِی أَمْرِی)تا تو را بسیار تسبیح گوییم(کَیْ نُسَبِّحَکَ کَثِیرًا)و تو را بسیار یاد کنیم( وَنَذْکُرَکَ کَثِیرًا)چرا که تو همیشه از حال ما آگاه بوده اى( إِنَّکَ کُنْتَ بِنَا بَصِیرًا) – طه/ ۳۵-۲۵
بلی ، کار معلم مانند کار انبیاست ، معلم نیز می کوشد تا متعلمان خود را از جهل و نادانی به سوی علم و دانایی سوق دهد. پس برای این که در انجام این ماموریت الهی موفق شود باید الگو و سرمشق خود را از قرآن و سیره ی انبیای الهی بگیرد.
بنابراین ما معلمان باید با پیروی از انبیای الهی از خدا بخواهیم :
-به ما سینه ای گشاده عطا نماید تا بتوانیم با روحی بزرگ و فکری بلند و عقلی توانا و حوصله ای فراوان، در برابر مشکلات، صبر و استقامت و شجاعت و شهامت داشته باشیم .
-کارها را برایمان آسان گرداند و مشکلات را از سر راه ما بر دارد تا بتوانیم زودتر و بهتر به اهداف والای آموزشی و تربیتی برسیم.
-گره از زبانمان بگشاید تا بتوانیم آنچه را ماموریت داریم با بیانی رسا و گویا و به خوبی بیان کنیم تا متعلمان سخنان ما را درک کنند و بفهمند و هیچ چیزی مانع درک و فهم آنان نشود.
-همکاران و دوستانی نصیب و همنشین ما گرداند که با وجود آنان، قدرت و قوت بیشتری برای انجام رسالت معلمی خود بدست آوریم و با برنامه ریزی برای انجام فعالیت ها و کمک آنان، در پیمودن راه درست و رسیدن به اهداف متعالی موفق و پیروز شویم.
– به خدای خود قول دهیم که تنها برای رضای او کار کنیم و همواره تلاش نماییم ، اندیشه های خود و شنوندگان را از افکار شرک آلود و نقاق گونه شست و شو دهیم و با ذکر مداوم و یاد همیشگی او دل ها را زنده نگه داریم و نام بلند او را در جامعه پرتو افکن نماییم .
و ایمان داشته باشیم که اگر خدا را یاری کنیم، به تحقیق خدا نیز ما را در پیمودن راه درست و صراط مستقیم کمک خواهد کرد، چرا که این وعده خداست آن جا که فرمود : یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ ( محمد/۷)
« و من الله توفیق »
با سپاس فراوان از زحمات شما
🙏🙏🙏
بسیار عالی و زیبا بود.
اهمیت هر کارى را باید با نقش و ارزش آن سنجید.
اهمیت کار تعلیم و تربیت و معلمى به اندازه اى است که ساختن و هدایت یک فرد مساوى زنده کردن همه افراد جامعه است.
خداوند در آیه ۳۲ از سوره مائده مى فرماید: ((…من احیاها فکانما احیى الناس جمیعا; … هر کس, انسانى را از مرگ رهایى بخشد, چنان است که گویى همه مردم را زنده کرده است.))
امام صادق(ع) در تفسیر این آیه, سخنى دارند که مفهوم آن را چنین نقل مى کنند, ایشان فرموده اند: منظور از زنده کردن یک فرد, هدایت و پرورش اوست, اگر کسى جوانى را به راه درست, هدایت کند و وظیفه انسان سازى را بر عهده بگیرد, مثل این است که همه دنیا را زنده کرده است.»
امیدوارم خداوند متعال نیز، در رسالتی که به عهده ما هم گذاشته است، همواره یاریمان کند.