« آیات زندگی (۱۰) – تکبر ممنوع »

باسمه تعالی

« آیات زندگی (۱۰) – تکبر ممنوع »

وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا (لقمان -۱۸)

و روی زمین، با تکبر راه مرو!

پیام ها:

۱در این آیه لقمان به فرزندش مى‌گوید: در زمین متکبرانه راه نرو «لا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحاً» و در سوره‌ى فرقان، اوّلین نشانه‌ى بندگان خوب خدا، این است که بر روی زمین به تواضع و فروتنی راه می روند «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً»(فرقان۶۳)

۲یکى از اسرار نماز که در سجده‌ى آن بلندترین نقطه بدن را روى خاک مى‌گذاریم، دورى از تکبّر، غرور و تواضع در برابر خداوند است.

۳گرچه تواضع در برابر تمام انسان‌ها لازم است؛ امّا در برابر والدین، استاد و مؤمنان لازم‌تر است. تواضع در برابر مؤمنان، از نشانه‌هاى برجسته‌ى اهل ایمان است. «أَذِلَّهٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ» (مائده۵۴)

۴بر خلاف تقاضاى متکبّران که پیشنهاد دور کردن فقرا را از انبیا داشتند، آن بزرگواران مى‌فرمودند: ما هرگز آنان را طرد نمى‌کنیم.
«وَ ما أَنَا بِطارِدِ الَّذِینَ آمَنُوا»
  انسانِ ضعیف و ناتوانى که از خاک و نطفه آفریده شده، و در آینده نیز مردارى بیش نخواهد بود، چرا تکبّر می کند(هود۲۹)

۵مگر علم محدود او با فراموشى آسیب‌پذیر نیست؟!مگر زیبایى، قدرت، شهرت و ثروت او، زوال‌پذیر نیست؟! مگر بیمارى، فقر و مرگ را در جامعه ندیده است؟! مگر توانایى‌هاى او نابود شدنى نیست؟! پس براى چه تکبّر مى‌کند؟! قرآن مى‌فرماید: متکبّرانه راه نروید که زمین سوارخ نمى‌شود، گردن‌کشى نکنید که از کوه‌ها بلندتر نمى‌شوید.

داستان:

مرد ثروتمندی با لباس های پاکیزه، خدمت پیامبر اکرم(ص) و نشست. بعد از او مرد فقیری با لباس های کهنه وارد شد و پهلوی ثروتمند نشست.مرد ثروتمند لباس آراسته ی خود را جمع کرد.

پیامبر(ص) فرمودند: ترسیدی لباست کثیف شود؟!

 عرض کرد: خیر!

 پرسید: پس چرا این عمل را انجام دادی؟

عرض کرد: همنشینی دارم که هر کار خوب را در نظرم بد و هر کار بد را در نظرم خوب جلوه می دهد. یا رسول الله! نصف مال خود را برای کیفر عملم به او بخشیدم.

 پیامبر و به فقیر فرمودند: آیا می پذیری؟

عرض کرد: نه یا رسول الله !

ثروتمند گفت: چرا؟

گفت: می ترسم آنچه از تکبر و خودپسندی تو را فرا گرفته، مرا هم فرا گیرد. (هزار و یک حکایت اخلاقی ج اول ص ۱۵۳ تا ۱۵۴)

کردگارا!

عمر ما تنها سرمایه ماست، به ما توفیق بده تا آن را در راهی به کارگیریم که فردای قیامت موجب خرسندی ما شود، نه مایه شرمندگی.

التماس دعا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *