« آفاق اسلام »
بسمه تعالی
« آفاق اسلام »
سروده محمد حسین برزویی
************************************
سیاهی بود وشب با؛ دام وحشت
گرسنه گرگ شب؛ در شام وحشت
شبی سرد وشبی سنگین وبی تاب
تمام کوچه ها درگام وحشت
نفس در سینه ها آرام وخاموش
وازخون شقایق؛ باده پرجوش!
صدای جغد وحشت، دردل شب
زبام کاخ، می پیچید درگوش
هجوم هولناک لشکرمرگ
به قلب خانه ها، با اژدرمرگ
گلوگاه زمین، درچنگ ضحاک
رگ نبض زمان، برخنجرمرگ
شکوفه درشکوفه، باغ گیلاس
خزان شد درلهیب هجمه ی داس
چکاوک های عاشق برسردار
شکنجه، خون داغ و زخم آماس
زفیر بادهای سرد پاییز
بهار وشاخه های سبزخشکاند
کلاغ شوم، برذهن کبوتر
ترانه، با صدای نحس می خواند
۰۰۰ سحرشد؛ تک سواری از سپیده
به کاخ دیو؛ حیدرگونه می تاخت
زبرق ذوالفقارش درزمستان
بهار فجر بهمن، زنده می ساخت
قیامش، انفجارنور مطلق
شعاع انقلابش، کل هستی است
دلش لبریزاز مهر خداوند
بهارمکتبش، یکتاپرستی است
عصا بردست،آمد مثل موسی
به قلب نیل،آهنگ ظفر زد
وفرعون زمان، غرق نگاهش
به کاخ دشمنان، برق شرر زد
مسیحا شد، حیات تازه می داد
سکوت مسلمین، گردید فریاد
وابراهیم گونه، بت شکن گشت
هجوم آورد بربت های بیداد
خمینی؛ روح٫ « الله» پیر دوران
زصهبای حقیقت، مست جانان
درآمد.ازبهارستان « وحدت »
ز« کثرت» جمع زد قوم پریشان
سیاهی باسیاهی، دست دردست
مسلسل بامسلسل، مردمی پست
نفاق وکفر،هم پیمانه گردید
برای خون سرخ مردمی مست
به میدان «سابقون السابقون» بود
دفاع قدس، مستی درجنون بود
شقایق ها به صحرا آرمیدند
دل پیر جماران موج خون بود
فضای سینه ها، پرشورگردید
خدا آمد، جهان پر نورگردید
مکاتب یک به یک شد واژگونه
پرازاشراق، شرق دور گردید
برآمد، اجتهاد بی زوالش
گل انفاس.ازسیرجمالش
سپیده « رهبر فرزانه » ی نور
طلوع بنمود ازحسن کمالش
یوم الله ۲۲بهمن مباکباد
