« یزیدبن معاویه را بهتر بشناسیم »
باسمه تعالی
« یزیدبن معاویه را بهتر بشناسیم »
” محمد بارونی “
یزیدبن معاویه کسیت؟
یزیدبن معاویه جوانی بی بندبار، اهل عیش، میگسار، سگ باز ، اهل بوزینه بازی و عیاش بود. او اندیشه های الحادی داشت و به خدا و روز قیامت اعتقادی نداشت .
در زمان او فسق و فجور در میان والیان هم گسترش یافت و آوازه خوانی در مکه و مدینه آشکار شده بود و مردم علنی به شراب خواری می پرداختند .
معاویه قبل از مرگش با مکر و نیرنگ از بسیاری افراد برای ولیعهدی یزید بیعت گرفته بود . یزید پس از رسیدن به حکومت همچون پدرش معاویه به حیف و میل بیت المال و کشتن انسان های با ایمان و ایجاد فساد در دستگاه حکومت پرداخت.
کارنامه یزیدابن معاویه :
یزید ابن معاویه سه و سال هشت ماه حکومت کرد و در این مدت جنایت های فراوانی انجام داد از جمله :
- سال 61 هجری حادثه عاشورا آفرید که در این حادثه حضرت امام حسین (ع) با هفتاد و دو راد مرد دیگر به شهادت رسیدند . خاندان عصمت و طهارت را به اسارت گرفتند و شهر به شهر گرداندند و در کوفه و شام به نمایش گذاشتند . این جنایت یزید و یزیدیان آنقدر سنگین و ناگوار است که هر مورخی چه مسلمان و چه غیرمسلمان دچار وحشت و ناراحتی روحی شدید می کند.
- سال ۶۳ هجری پس از قیام مردم مدینه ( واقعه حرًه) ، یزید ، “مسلم ابن عقبه” را با لشکری برای قتل عام مردم مدینه فرستاد. در این واقعه مهاجمان به مدینه حمله کردند و سه روز به کشتار مردم و غارت اموال آن ها پرداختند و به نوامیس مسلمانان تجاوز کردند. برای سرکوب کردن قیام مردم ، یزید به جلادش ” مسلم ابن عقبه “دستور داد که اگر کسی از اهل مدینه زنده بماند باید برای بردگی محض با من (یزید) بیعت کند و اگر کسی از پذیرش بردگی امتناع ورزید ، گردنش از بدنش جدا کنید .
- سال ۶۴ هجری سپاه ” مسلم ابن عقبه ” برای سرکوبی قیام ” عبدالله ابن زبیر ” به مکه هجوم بردند و با منجنیق به کعبه و مسجد الحرام و حرم امن الهی حمله کردند . کعبه و مسجد الحرام را آتش زدند و ویران کردند و عده ای را کشتند .
آری ، ننگ و آلودگی یزید بیش از آن است که در این مختصر بگنجد .
*****
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ .
خدایا لعنت فرست بر اوّل ظالمى که در حق محمد و آل پاکش (ص) ظلم و ستم کرد
و آخرین ظالمى که از آن ظالم نخستین درظلم تبعیّت کرد.
منابع :
۱ امام حسین (ع) – شهید فرهنگ پیشرو انسانیت – نوشته علامه محمد تقی جعفری
۲- فرهنگ عاشورا – نوشته جواد محدثی
